Blizna – ślad na skórze, czy coś więcej?
16 lutego 2020W dzisiejszym wpisie poruszę temat blizn i ich wpływu na narząd ruchu, w świadomości wielu osób udany zabieg i zagojenie rany pooperacyjnej oznacza zamknięcie tego rozdziału w historii swojego życia i zapomnienie o sprawie. Na szczęście często tak właśnie się dzieje… Ale czy zawsze?
Problemy z blizną po cesarskim cięciu?
W swojej praktyce często spotykam się z Pacjentkami po cesarskim cięciu, które zgłaszają się z bólem podbrzusza podczas napinania mięśni brzucha, co utrudnia im powrót do ulubionych zajęć i zniechęca do aktywności fizycznej. W wywiadzie słyszę o problemach trawiennych (zaparcia, wzdęcia, uczucie wypełnienia w podbrzuszu) wynikających z zaburzonej pracy układu trawiennego. Zdarzają się również nasilone bóle menstruacyjne jeżeli zrosty w głębszych warstwach tkanek zaczynają ograniczać macicę usztywniając więzadła, na których jest zawieszona, podobny mechanizm wymusza nienaturalne ustawienie ciała prowokując dolegliwości ze strony kręgosłupa lędźwiowego.
Czynniki wpływające na jakość blizny :
- wiek pacjenta/pacjentki
- aktywność fizyczna przed i po zabiegu
- odżywienie tkanek
- wystąpienie infekcji w trakcie rekonwalescencji
- technika operacyjna
- lokalizacja blizny
- przestrzeganie postępowania rehabilitacyjnego
- indywidualne tendencje do prawidłowego gojenia tkanek
Pierwsza cecha blizny na którą zwracamy uwagę to oczywiście jej wygląd, w dojrzałej postaci widzimy jasną linię/kropkę lub inny kształt, który z upływem lat może ulegać zmianie koloru na ciemniejszy od otaczającej skóry, zgrubieniu lub ścieńczeniu (blizna atroficzna).
Obecnie na rynku dostępne są różnego rodzaju środki wspomagające prawidłowy przebieg formowania blizny od specjalnych maści, kremów i plastrów (np.Contratubex, Cepan, Sutricone) lub substancji wstrzykiwanych w konkretną okolicę (kwas hialuronowy, osocze bogatopłytkowe) oraz zabiegów (laseroterapia, karboksyterapia).
Wszystkie wymienione powyżej przykłady mają poprawić estetykę i elastyczność blizny głównie na poziomie skóry, pamiętajmy jednak że jest to nasze „okrycie wierzchnie” pod którym przecięte zostały również powięzi otaczające nerwy, naczynia, mięśnie, ścięgna i więzadła, swobodny ruch ślizgowy tkanek jest niezbędny dla zachowania optymalnego zdrowia.
W trakcie gojenia odruchowo ochraniamy daną okolicę, unikamy jej rozciągania nawet po zdjęciu szwów, pozwalając wytworzyć się włóknom kolagenowym stopniowo wzmacniającym daną okolicę. Kształtujące się tkanki bezpośrednio po zabiegu przybierają barwę różowo-czerwoną, możemy zauważyć niewielkie skrzepy, obrzęki lub sączenie się płynu z rany, w tym etapie pozwalamy okolicy na odpoczynek. Jednak kilka tygodni po zdjęciu szwów możemy bezpiecznie rozpocząć mobilizowanie blizny zaczynając od otaczających tkanek, a kończąc bezpośrednio na miejscu operowanym.
Dlaczego mobilność blizn jest ważna?
- zapobiega przykurczom mięśniowo-powięziowym
- przywraca prawidłowe czucie okolicy
- umożliwia bezpieczny powrót do aktywności fizycznej
- chroni przed nawrotem dolegliwości np. cieśń nadgarstka, palec zatrzaskujący
- zapobiega dolegliwościom bólowym np. ból kręgosłupa lędźwiowego po cesarskim cięciu
- ułatwia zachowanie prawidłowej postawy
Najlepsze efekty możemy uzyskać mobilizując blizny od kilku tygodni po ich powstaniu, elastyczne i ruchome tkanki lepiej reagują na aktywność, rzadziej pojawiają się w nich nieestetyczne zgrubienia, a skorygowanie ochronnej postawy ciała w odpowiednim momencie jest najlepszym zabezpieczeniem przed nawrotem/powstaniem dolegliwości bólowych w zaburzeniach posturalnych.
W jaki sposób Osteopata może pomóc w pozbyciu się dyskomfortu w okolicy blizny?
Każdy człowiek zbudowany jest z warstw, które ślizgać się muszą względem siebie płynnie. Gdy blizna zaczyna się goić może powodować zlepiania się poszczególnych warstw niewłaściwy sposób, zaburzając tym samym możliwość ślizgu względem innych warstw. Często widzimy blizny, które są jakby przyklejone, nieruchome, uniemożliwiające nam poruszanie skórą w różnych kierunkach. Taką sytuacje możemy przyrównać do koszuli wsadzonej w ciasne spodnie – do pewnego momentu będzie pozwalała nam na swobodny ruch, natomiast gdy potrzebujemy sięgnąć gdzieś dalej będzie nas ograniczać poprzez pociąganie. A pociąganie to powodować może promieniowania, drętwienia, zaburzenia czucia, a nawet ból.
Zadaniem osteopaty jest zapobieganie zrośnięciu się z tkankami leżącymi poniżej i umożliwienie ślizgu tkanką niezależnie od siebie, co zapobiegać będzie efektowi koszuli. Kolejnym niezwykle istotnym elementem będzie odpowiednie ułożenie wcześniej wspomnianych włókien kolagenowych, co wspomaga estetyczny wygląd blizny oraz umożliwia jej szybkie gojenie się.
Dzięki mobilizacją blizny prowadzonych przez osteopatę włókna kolagenowe układać się będą zgodnie z działającymi wektorami siły. Sytuacja taka może być utrudniona gdy pacjent/-ka boi się ruszać blizny. terapia przeprowadzana w rejonie blizny zmiękczy bliznę i zmniejszy jej wymiar (grubość), co zmniejsza, niweluje nieprzyjemne doznania związane z drażnieniem blizny.
Wspomniane działania pozwolą nie tylko na szybkie i estetyczne zagojenie się blizny np. po cesarskim cięciu ale również pozwolą pozbyć się, czy też uniknąć nieprzyjemnych odczuć w postaci bólu, ciągnięcia, dyskomfortu w okolicy blizny czy ucisków na nerw.
Także, blizna to nie tylko defekt kosmetyczny ale również, realny problem utrudniający naszemu ciału wykonywanie ruchu, odżywienia tkanek, pracy narządów wewnętrznych, czy też nieprzyjemne uciski na struktury nerwowe. Dlatego też po 6 tygodniach warto zgłosić się do osteopaty, który oceni bliznę, przeprowadzi terapie oraz pokaże w jaki sposób zajmować się blizną, aby pozbyć się problemu jak najszybciej.
